Spelend leren

Spelen en leren zijn 2 dingen die in het onderwijs elkaar lijken te bijten. Je mag op de voorschoolse opvang lekker spelen. Als je de kleuterleeftijd bereikt is spelen ook nog onderdeel van de schooldag, maar vanaf groep 3 moet je toch echt gaan leren.
Wat over het hoofd wordt gezien is de enorme ontwikkeling die kinderen hebben doorgemaakt, simpelweg door te spelen.

Onze vorm van onderwijs dateert nog uit de 19e eeuw. Hierin werden mensen opgeleid om productie te kunnen draaien: in rijen zonder praten en afleiding aan het werk. Dit is zichtbaar in de nog vaak in rijen opgestelde schoolbanken.
Ondertussen is de maatschappij veranderd van een industrïele naar een kennis- en netwerksamenleving. Het is hoog tijd voor een nieuwe manier van onderwijzen, beter voorbereid op deze 21e eeuw. Hierin hebben we nieuwe vaardigheden nodig. We zullen kinderen moeten leren samenwerken en hun zelfoplossend vermogen aanspreken.

Persoonlijke ontwikkeling
De 21e eeuwse vaardigheden omvatten competenties als kritisch en creatief denken, probleem oplossen, zelfregulatie en communicatie. Ook bijvoorbeeld computational thinking (op een creatieve manier problemen oplossen) en informatievaardigheden zijn onderdeel van deze competenties. Basis voor al deze vaardigheden is de houding van de leerling: alleen met een open mind en zelfreflectie kom je tot resultaat. Niet de kennis van hogerhand opgelegd krijgen, maar onderzoekend leren.

Spelenderwijs is hierin het sleutelwoord. Zodra kinderen mogen gaan ontdekken, spelen, met waar hun interesse op dat moment naar uitgaat, zullen ze automatisch weer terugkeren bij dat stukje oerleren en wordt hun intrinsieke motivatie weer aangesproken. Concentratieproblemen smelten weg als sneeuw voor de zon en we zien gelukkige en enthousiaste kinderen met focus. Dát is de jeugd van de toekomst. Gemotiveerd en klaar voor de 21e eeuw.